Geen gezwollen woorden – Niet ouwehoeren!
Geen wollige antwoorden – Ik maak alles klein.
op weggewoven levensvragen – In momenten.
Eerder het beleefde bijna selfieloze zwijgen
van de rondvaartboot vol begrijpende toeristen
die ademloos en statig als een stadszwaan
zonder kielzog langs zijn ambtshuis glijdt.
Vooral de zwijgende tranen – ‘Hij wás de stad’, in
gekerfde boekdelen en rond de lipstickmond – …;
een flesje drank van ome Jan – ‘Voor onderweg’
en het kindersjaaltje van zijn voetbalclub.
Vooral de boeddist die buigt, een kruisje slaat
en bovenal de zucht van haar
niet van hier, maar wel zeker zo sprekend:
‘Die was een lieve mens …’
Oog op Amsterdam 